
洪煒勛(國中生)
我的名字叫洪煒勛,外號叫安懂乖,母語名子叫hu wat。
為什麼外號叫安懂乖呢?因為我爸爸希望我安靜、懂事、乖巧,可是完全相反。
我在數位電腦課學到好多的知識,像是母語,我學了好多的母語,從第一階段學到第三階段的母語課,我還教我媽媽唸母語,我媽媽學的很快,但是她的阿美族腔很重。
老師交了我們一首詩,叫做思念,我非常喜歡這首詩,這首詩是這樣唸:
sare’edan
adalrep ta lra kananta ’amiyanan
kangalayan idu na semasahalan
na sasungalan puwapuwa ta sare’edan
nu kawaliyan na ka’amiyanan
kaadiadi sumungar ku kani imu
malayas malayas kadu i anger
i idu na pukedang kaning ku i imu
nu makadaw lra
nu ’umudalre lra
sare’ed ku kanu imu wa
nu alusu kadaw
nu ’uninaninan
sare’ed ku kanu imu wa
kilrivak lra mana mu’adulay
dali’ lra tawar lra
manadam ku lra kianuanun
akumanadam adi kianuanun
kianun ku i itras ‘inavaya i imu
nanu ulepan ti puwanay kani i anger
nanu kedang ti pulrepusaw kanu tumuwamuwan
題意是:
又近年終歲時祭典時 期待重逢歡樂相聚情 佳節倍增思念與感恩 每逢歲時祭儀的日子
我總是囁嚅著感謝 想著總是在心中 那位鼓勵著我的人- imu 晴空翊爽也好 大雨滂沱也好
總是思念你imu啊 夕陽西下也好 天剛破曉也好 總是思念你imu啊 天雨路滑請走好路
雨過天晴請慢走路 對天祈禱是我養成的習慣 沒有祈禱是我不能的習慣 祈禱著imu要好好
你的辛苦,我要把它放在我這裡[心中] 你的精神,我會延續著傳承你的子子孫孫。